درست از همون لحظه ای که روحم از کف پاهام در میاد و از بدنم جدا میشه،دیگه به هیچ عنوان،کاری از دست هیچکس ساخته نیست!...بعد از اینکه یه کم آروم شدم و حالم اومد سر جاش،تازه میفهمم که ای دل غافل!بالاخره منم به دیار باقی بردن!...هر چی میگم بابا اشتباه شده!گوش کسی بدهکار نیست که!

دقیقا از همون لحظه ست که "حسرتها"شروع میشه!...کاشکی نمازامو سر وقت میخوندم...کاشکی با مامان بابام خوب رفتاری میکردم...کاشکی فلانی رو مسخره نمیکردم...

...مثل تشنه ای که  داره هلاک میشه،محتاج یه صلواتی هستم که برام بفرستن!

خیلی ها تو این دنیا،بیکس بودن و بیکس هم مردن!

...من تا جایی که بتونم و یادم بمونه،سعی میکنم هرشب،بعداز نماز عشاء،یه نماز "وحشت قبر"برای تمام آدمایی که اونشب دفن میشن،بخونم...و مطمئنم که خدا هم بعدا این برنامه رو توی دل یه نفر میندازه...همون شبی که دستم از همه چیز کوتاه شده و حسرت میخورم،یکی برام نماز بخونه!

کیفیت نماز شب اول قبر:دو رکعت است؛در رکعت اول بعداز حمد،یک آیةالکرسی و در رکعت دوم،بعد از حمد،ده تا سوره قدر.

...خدا اینقد مهربون هست که بتونم با یه نماز شب اول قبر،روح همه اونایی رو که اونشب مردن،آروم کنه و نیازی نیست که حتما برای شخص خاصی بخونم و اسمشو ببرم.